O xuízo está a piques de rematar, a Raíña pide a cabeza de Alicia, Alicia recupera o seu tamaño normal, as cartas... que pasou coas cartas? Por que están voando?
O xuízo continúa, sin embargo as declaracións non están demasiado claras. Alicia ofrece 6 peniques ó xurado se son capaces de explicar o contido dun escrito.
Agora tócalle a Alicia prestar declaración. Que dirá?
O seguinte testigo era a cociñeira da Duquesa. Fíxate na fotografía e nos naipes que ten detrás. Recoñeces nalgún deles unha figura que é un cuadrilátero? Lembras o seu nome? Poderías decir se é paralelogramo ou non?
Hoxe imos falar das vantaxes e inconvenientes do oficio de oleiro. Para iso faremos un ditado e logo lembraremos a nosa experiencia traballando co barro cando os oleiros de Buño visitaron o noso colexio.
O primeiro testigo era o Sombreireiro e estaba un pouco nervioso. Non lembraba o que pasaba e non era capaz de contestar axeitadamente ás preguntas do Rei.
Hoxe imos falar de adverbios. Que é iso? 
O xuízo ía comezar. O Rei e a Raíña de Corazóns presidían a sala onde estaba a Sota de Corazóns (culpable de roubar unhas tartas), dous soldados, o xurado e o Coello Branco. 
A Falsa Tartaruga ía comezar outra canción cando se escoitou unha voz forte que berraba: "Que comece o xuizo!".
"-¡Ah!, hablando de pescadillas -dijo la Falsa Tortuga-, ellas..., tú, naturalmente ¿las has visto?
O proxecto "Saboreando Galicia desde Muxía" logra unha excelente acollida.
Lembras que onte aprendimos a conxugar o presente, copretérito e pretérito? Pois hoxe continuaremos co antepretérito e futuro.
A Falsa Tartaruga explícalle a Alicia como se baila unha danza característica do seu mundo. No baile poden participar tartarugas, salmóns, focas... e cada un destes animais deberá ter como parella a unha langosta.
Seguimos traballando cos verbos. Imos aprender a conxugalos en presente, copretérito, pretérito...
Na escola da Falsa Tartaruga ían a clase 10 horas o primeiro día, 9 o segundo, 8 o terceiro e así sucesivamente...
A Falsa Tartaruga cóntalle a Alicia a súa experiencia na escola e fálalle das clases e do que aprendía nelas, como as distintas ramas da aritmética: Ambición, Distracción, Multicomplicación e Diversión.
Esta fotografía mostra unha vista de Muxía desde o alto do Monte Corpiño. Esta mole de granito inspirou a Gonzalo López Abente para escribir un poema: "No monte Corpiño".
O Grifo levou a Alicia a visitar á Falsa Tartaruga. Ti sabes que idade poden chegar a ter as tartarugas?... Centos de anos! 
Hoxe comezamos un novo capítulo, o IX. Fixácheste como está escrito? Cunhas letras maiúsculas. Este tipo de numeración foi usada polos romanos, de aí que os coñezamos como números romanos.
Iste é Lois Pereiro, o autor ó que se lle adican este ano as Letras Galegas.
"La Reina alegaba que, si no se tomaba inmediatamente una determinación, haría ejecutar a todo el mundo."
4/8 do campo de croquet son pedras, 2/5 do mesmo están ocupados por arcos...
Problema é o que ten Alicia para nesta partida de croquet: todos xogan á vez sin esperar quenda, discuten entre si, peléxanse polos ourizos... en que acabará isto?
Agora que xa sabemos localizar os verbos, imos averiguar en que tempo poden estar. 
"Meu amor é mariñeiro
"Abril, cando malo quere vir, nin as portas deixa abrir"
Esta é a Biblioteca de Laxe. Imos ler na prensa dixital unha noticia sobre ela e veremos como moitos nomes poden substituírse por pronomes persoais.
Todos os naipes que compoñían a baralla, o Coello Branco e Alicia van xogar unha partida de croquet. Para iso é necesario facer equipos, así que teremos que repartir...
"Primero llegaron diez soldados, tenían la misma forma que los tres jardineros; luego venían diez cortesanos, todos adornados de diamantes; seguían los infantes, diez en total..."
Sete, Cinco e Dous manteñen unha conversa disparatada mentras pintan as rosas dunha roseira.
"Uno de los árboles tenía una puerta que conducía directo a su interior."
Sabes como se chama este obxecto?...
"Toda clase de cosas..., todas las que empiezan con M..." 
Alicia e os seus amigos siguen tomando o té nunha merenda de tolos. Agora van cambiar a súa situación na mesa: o Sombreireiro avanzará unha silla, o Lirón ocupará o sitio do Sombreireiro, a continuación sentará Lebre de Marzo e por último Alicia ocupará a silla que deixa a Lebre. Todos eles fixeron unha traslación, é decir, trasladáronse un posto.
Sobre a mesa onde Alicia, a Lebre, o Lirón e o Sombreireiro toman o té, hai tazas, teteiras, azucreiros, pasteliños, doces...
Alicia xa está coa Lebre de Marzo e o Sombreireiro tomando o té.
O Gato de Cheshire aparecía e desaparecía cosntantemente. Imaxínaste como podía ir difuminándose a súa cara? Comezaría a desaparecer por un extremo do seu sorriso, un ollo, metade do fuciño... continuando ata o outro extremo da cara.
Seguimos aprendendo as clases de determinantes. Hoxe localizaremos os numerais. Dentro deste grupo podemos diferenciar entre os cardinais e os numerais. Os que aparecen na fotografía son ordinais, porque indican orde. Preme neles e poderás practicar o seu uso. Ademais repasaremos o suxeito e o predicado das oracións e, incluso compoñeremos un pequeno poema. 
Diferencias ben o uso do "b" e do "v"? Imos comprobalo. 
Alicia pregunta ó Gato de Cheshire que camiño deberá tomar para chegar ó seu destino. O da dereita...? Tal vez o da esquerda...? Cal será máis longo?
Alicia está de novo nun bosque. Hai moitas árbores. 2/3 desas árbores son castiñeiros. Averigüemos cantos castiñeiros son.
Así vemos na actualidade a Romería da Virxe da Barca. Queres saber como a relatou Rosalía de Castro? 
Alicia está na casa da Duquesa. Fíxate no chan da cociña, está formado por cen baldosas, así que cada unha delas é unha centésima. Preme na fotografía para seguir traballando con números decimais.
"...y, de vez en cuando, un fuerte estallido, como si una fuente o una cazuela se hubieran hecho añicos."
Imos definir palabras, pero sen usar o diccionario. Para comezar leremos unha cantiga típica de Muxía e comentarémola... A que se parece? Que idea nos transmite? Que elementos propios dun pobo mariñeiro atopamos?...
"Alicia se quedó durante unos minutos observando la casa cuando de pronto un lacayo, con cara de Pez, salió del bosque y dio con los nudillos unos golpes en la puerta."
